Afgelopen jaren heb ik een aantal mooie trainingen gevolgd in mijn zoektocht naar weer nieuwe zingeving van het leven. Om precies te zijn: de tweede helft van mijn leven! En die zoektocht is mooi als er weer een nieuwe deur open gaat en er weer nieuwe kansen en mogelijkheden ontstaan. Pijnlijk, als er juist een deur dichtgaat en mijn ego weer een stukje afsterft. Helemaal als je vindt dat jij juist de beste bent op deze plek. Mistig, als er maar geen antwoord komt. Er zelfs geen nieuwe deuren in het zicht komen. Maar ook zijn daar opeens die prachtige vergezichten als ik mezelf terugvindt boven op een berg waar het kraakhelder is. Zo kijk ik terug op het afgelopen half jaar, zittend, schrijvend en mijmerend midden in de natuur. Een plek waar je de vogels hoort fluiten en de hele dag een concert geven. Een plek waar ik zo graag ‘gewoon’ wil zijn. Om te wandelen, fietsen, sporten en daar te zijn, samen met God. 

School voor leiderschap

Een ‘training’ of misschien beter gezegd ‘een school’, die verreweg de meeste impact heeft gehad op mijn leven is de School voor Leiderschap geweest. Afgelopen half jaar heb ik deze gevolgd op een prachtige en rustige plek waar we niets tekort zijn gekomen. Vier modules van twee dagen brachten we samen door. Elke dag begonnen we met een uur #leiderschapsfilosofie vanuit het Joods-christelijke denken over leiderschap. Prachtige verbindingen worden er dan gelegd tussen de aartsvaders en verschillende leiderschapslessen. De rest van de dag besteedden we aan het trainen van essentiële #leiderschapsvaardigheden. Zo werkten we aan het ontwikkelen van emotionele intelligentie, #gespreksvaardigheid, besluitvaardigheid en het overdragen van visie. Met hierin veel ruimte om echt te oefenen, vaardigheden te trainen en te ontwikkelen. En deze vaardigheden in je systeem te laten landen en verder in te slijpen.

Persoonlijke ontwikkeling

Ik kan wel zeggen dat ik de trainingen gewoon enorm mis. De veiligheid die er onderling was om diepe, moeilijke en misschien wel belangrijke elementen waar je je voor schaamt te delen met elkaar. De ontspannenheid gekoppeld met veel humor. Genoeg ruimte om te connecten met elkaar. Waar ik persoonlijk door werd verrast was de tijd en ruimte die er werd gemaakt voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Zo kon ik afrekenen met verdriet en pijn vanuit het verleden. Heftige gebeurtenissen die ik emotioneel verwerkt dacht te hebben maar in alle hevigheid naar boven kwamen en ik het juist hier echt kon verwerken en de juiste plek geven.

Een nieuwe bloem

Het mooie is dat ik steeds meer kan genieten van dit proces. De school voor leiderschap is ook hierin weer een prachtige schakel geweest. Ik besefte me tijdens de laatste trainingsdagen dat ik misschien een vreemde eend in de bijt was geweest en me zo ook heb gevoeld. Juist omdat ik in mijn zoektocht was beland tussen de eerste en tweede helft van mijn leven. Terwijl de anderen vol in hun rol als leider stonden en nog steeds staan. En ik momenteel weinig actuele voorbeelden kan opdiepen uit zeker mijn werkende leven aangezien ik me ergens bevindt aan het einde van een droge woestijn. En ik? Tja, wat was ik eigenlijk? Leider van mijn gezin? Leider van mijn eigen leven misschien? Sowieso de twee belangrijkste eigenschappen om enigszins onder controle te hebben ben ik achter gekomen voordat we weer anderen kunnen leiden. Wat een rust geeft dat. En die ervaar ik meer en meer. Vanuit die rust en dat vertrouwen, ben ik juist in staat gebleken om anderen mijn levenservaringen te delen. Zodat zij weer hiervan kunnen leren. Langzaam schieten de bloemen weer uit de droge grond van de woestijn. En mag ik deze bloemen een voor een gaan plukken. Wat is het dan een heerlijk gevoel, dat ik steeds meer met mijn handen open mag leven. Het leven niet meer kapot knijp in mijn vuisten.

Naast dat ik een aantal belangrijke elementen emotioneel mocht verwerken en mocht terugleggen bij Jezus werd ik bevestigd in het feit dat ik ook in deze intensive en geweldige training van waarde mocht zijn voor andere mensen. Ook weer zo’n bloem die ik in deze training mocht plukken en tegelijkertijd weer een knipoog van God. En God moedigt mij aan: ‘pluk die bloem maar’. Het is goed. Pluk deze maar, neem de bloem maar in ontvangst.

Volgende School

In september start de najaarseditie van de School voor Leiderschap. Die is inmiddels volgeboekt. En zal er weer een nieuwe reis starten met een prachtige groep mensen. Verlang je ernaar diepgaand te investeren in jouw leiderschap en persoonlijke ontwikkeling? In het voorjaar van 2024 is nog ruimte. Hier vind je meer informatie over de School voor Leiderschap: https://www.henkstoorvogel.nl/schoolvoorleiderschap

Reken af. Ontwikkel jezelf. Zoek naar diepere lagen. Scherp je denken. Train je vaardigheden. Vul je hart. Kijk vooruit. En geniet.

Delen wordt gewaardeerd